ഒരു നായയുടെ ജല്പനം

ശ്വാനനെന്നാണെൻ പേര്,

യജമാനനോടാണെൻ കൂറ്,

മോദമോടെയഭിമാനമോടെയീ-

വീടുകാക്കുന്നു ഞാനെന്നും.

വീരനാണു ഞാൻ, ശൂരനാണു ഞാൻ

ശബ്ദഗാംഭീര്യമുള്ളവൻ.

അന്യരായുള്ളവർക്കെല്ലാ-

മടുക്കുവാൻ ഭയമേകുവോൻ.

മനുഷ്യരെപ്പോലെ നിങ്ങളും,

നായ്ക്കളെപ്പോലെ ഞങ്ങളും,

ചെയ്യുന്നിതൊന്നാണെന്നു

സംശയന്യേന ചൊല്ലിടാം.

ദൈവമെന്ന യജമാനനെ-

യന്യരിൽ നിന്നു കാക്കുവാ‍ൻ,

മതമെന്നൊരു വീട്ടിലാക്കി-

ക്കാവൽ നിൽക്കുന്നു നിത്യവും.

അടിക്കുന്നൂ, ഇടിക്കുന്നൂ,

ചവിട്ടുന്നൂ, കടിക്കുന്നൂ,

മടിക്കാതേ കൊല്ലുന്നൂ,

അന്യരായി കരുതുന്നൂ.

ബുദ്ധിയില്ലാത്ത നിങ്ങൾക്കു,

ബുദ്ധിയോതുന്നു ഞാനിന്ന്,

നിങ്ങളും ഞങ്ങളും തമ്മി-

ലുണ്ടൊരിത്തിരി വ്യത്യാസം.

ഏതുവേഷത്തിൽ വന്നാലും,

എത്രനാൾ കഴിഞ്ഞാലും,

യജമാനനെയറിഞ്ഞിടും ഞങ്ങൾ,

മാറ്റമൊന്നുമില്ലതിൽ.

ദൈവമെന്ന യജമാനനോ,

വേഷമൊന്നതുമാറിയാൽ,

ആട്ടിയോടിച്ചിടും നിങ്ങൾ,

കൂസലൊട്ടുമതില്ലാതെ.

എത്ര ജന്മമുണ്ടെങ്കിലും,

ശ്വാനനായി ജനിക്കയാണു-

നാഥനാരെന്നറിയാത്ത,

നരനേക്കാളുത്തമം.