Religions

Nothing made more peace and love,

Nothing made more tangible brotherhood,

Nothing made charity spread,

It is nothing other than religions.

Nothing spread more hatred in the world,

Nothing bred more bitter enmity,

Nothing flood the world with blood,

It is nothing other than religions.

When we think our religion is good,

And neighbor’s also good as mine,

Then we see peace and love,

Charity and brotherhood in this world.

When we think our religion is good,

But my neighbor’s not as mine,

Then the hatred and enmity rises,

Flooding the world with neighbor’s blood.

Let us accept all our religions,

And worship God with every one of them,

In whatever form he worship him,

Tolerance is not what we need.

Let us take Mohammedans’ brotherhood,

Let the Christians teach us charity,

Let us become spiritual as Hindus,

Acceptance is what we need.

I

Staring at the album before me,

Memories came floating around me,

Dancing memories of good and old,

Came rushing and flooding my mind.

The front page of the album bears,

A smiling child in his birth suit,

Casting a cute shy look,

He showed his grace and beauty.

I stopped turning the pages,

When I saw a boy in trousers,

He was so naughty at times,

Running around the house all time.

Next page holds the picture of a man,

In a neat and nice wedding suit,

Looking so handsome and hot,

He showed his strength and power.

Then I closed the book of memories,

And looked up at the mirror in front,

There I saw an old gentleman,

Waiting for his time to come.

Yesterday's I is today’s I,

Today’s I will be tomorrow’s I,

Whatever changes happens around,

I am I and that will not change. 

നാടകമേ ഉലകം!

“അമ്മാ, വല്ലതും തരണേ..
അമ്മാ, വല്ലതും തരണേ..
തൊണ്ടയിടറുന്നൊരാ നാദത്തിൽ ഞാനാ
മൈക്കിലൂടുച്ചത്തിൽ കെഞ്ചി
അമ്മാ, വല്ലതും തരണേ..
അമ്മാ, വല്ലതും തരണേ..

വേഷഭൂഷാദികൾ വേണ്ടി വന്നില്ലാ,
വേഷപ്പകർച്ചകളാടേണ്ടി വന്നില്ല,
മുന്നൊരുക്കങ്ങളൊന്നുമുണ്ടായില്ല,
പിന്നിൽ നിന്നാരും ചൊല്ലിയതുമില്ല,
കാരണം ഞാനൊരു തെണ്ടി!
ഞാനൊരു നല്ല തെണ്ടി!

റോഡിൽ തെണ്ടിയാൽ കിട്ടുന്നതിനേക്കാ-
ളെത്രയോ കൂടുതൽ കിട്ടുമീ സ്റ്റേജിൽ!
ആവേശത്തോടെ ഞാൻ തെണ്ടി നടന്നു
റോഡിൽ പിന്നീടു തെണ്ടാമെന്നോർത്ത്.

സ്റ്റേജിലും റോഡിലും ചെയ്യുന്നതൊന്നാണ്,
തെണ്ടലാണെന്നുടെ നിത്യത്തൊഴിൽ.
സ്റ്റേജിൽ ഞാൻ ചെയ്യുന്നു സന്തോഷത്തോടെ,
റോഡിലോ തെണ്ടുന്നു ദൈന്യതയോടെ!

സ്റ്റേജിൽ എന്നെ കണ്ടു കയ്യടിച്ചവർതന്നെ,
റോഡിൽ കണ്ടാലോ കൈ കൊണ്ടടിക്കുന്നു!
സ്റ്റേജിലെ യാചകൻ യാചകനല്ല,
റോഡിലിറങ്ങിയാൽ യാചകനാകുന്നു.
സ്റ്റേജിൽ ഞാൻ സർവ്വസ്വതന്ത്രൻ,
റോഡിലോ കെട്ടപ്പെടുന്നു.

വെറുതെയാണീ ദുഃഖമെന്നോർത്തു ഞാനിന്ന്,
സന്തോഷത്തോടെ തെണ്ടുന്നു റോഡിൽ.
റോഡു സ്റ്റേജാക്കി മാറ്റിയിട്ടിന്നുഞാൻ
ആവേശത്തോടെ അഭിനയിക്കുന്നു.
അമ്മാ, വല്ലതും തരണേ..
സന്തോഷത്തോടെ തരണേ..”

The Knock

 

So sick and cold I lay in the bed,

As old and feeble I loll there tired,

Sprawling on the bed a knock was heard,

So tiny but clear I heard that sound.

With much difficulty I woke from the bed,

Walked to the door with much animosity,

With futility the door was opened,

Seeing nobody, I mourned and returned.

Again I heard the same little knock,

Again I jumped and plod to the door,

Again the door was opened in vain,

Again I came back mourning to the bed.

This continues for so many times,

Till I found the reason for the knock,

The knock was not at the door, I fancied,

The truth is in my heart which beats.

Like the knock we searched outside,

Searching the God, in hill and dale,

He is searched in books and heaven,

And searching him in temples and churches.

At last the search will be completed in vain,

And come back to there from where we started,

Then we sure will realize the truth

That, I’m he and he is I.

(Inspired by Swami Vivekananda's Speeches)