ഷോപ്പിംഗ് മാൾ

അയാൾ കൂട്ടുകാരനോടു പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് ജീവിതം മടുത്തു. ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതൊന്നും നടക്കുന്നില്ല. ഞാൻ സംന്യാസിയാകാൻ പോകുകയാണ്.”
ജീവിത നൈരാശ്യം!
നാളുകൾക്കുശേഷം അതിൽ ഒരാൾ പട്ടണത്തിൽ പോയി.
ഒരു ഷോപ്പിംഗ് മാളിൽ കയറി.
സംന്യാസിയാകാൻ പോയ സുഹൃത്ത് അതിന്റെ മാനേജരായിരിക്കുന്നു.
അയാൾ സുഹൃത്തിനെ സമീപിച്ചു ചോദിച്ചു.
“നീ സംന്യാസിയാകാൻ പോയതല്ലേ, പിന്നെ എന്തുപറ്റി?”
“ഞാൻ സംന്യാസിയാകാൻ തന്നെയാണ് തീരുമാനിച്ചിരിക്കുന്നത്.” മറ്റെയാൾ മറുപടി പറഞ്ഞു.
“നല്ല ഒരു സംന്യാസിയാകുന്നതിന് ചിലവുണ്ട്.” അയാൾ തുടർന്നു.
“നല്ലതും വലുതുമായ ഒരു ആശ്രമം വേണം. അതിന് 5 ഏക്കർ സ്ഥലമെങ്കിലും വേണം. പിന്നെ ആശ്രമക്കെട്ടിടങ്ങൾ, വരുമാനത്തിന് എസ്റ്റേറ്റുകൾ, രുദ്രാക്ഷമാലകൾ - സ്വർണ്ണം കെട്ടിയത്, യോഗദണ്ഡ്, കമണ്ഡലു - വെള്ളിയായാലും മതി, കൂടിയ കാഷായവസ്ത്രങ്ങൾ - മൂന്നുനാലു ജോഡിയെങ്കിലും വേണം, ശിഷ്യന്മാർ, അവരുടെ ചിലവുകൾ എല്ലാം കൂടി നല്ല ഒരു സംഖ്യയുണ്ടെങ്കിലേ സ്റ്റാന്റേർഡുള്ള ഒരു സംന്യാസിയാകാൻ കഴിയൂ. അതിനുള്ള ധനം കണ്ടെത്താനാണ് ഞാൻ ഈ ഷോപ്പിംഗ് മാൾ നടത്തുന്നത്.”
ഇതുകേട്ട സുഹൃത്ത് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു :
“സർവ്വ സംഗപരിത്യാഗോ
സംന്യാസി അഭിധീയതേ.” എന്നാണല്ലോ കേട്ടിട്ടുള്ളത്.
“ഓ! അത് പണ്ടത്തെ സംന്യാസിയും ഇത് ആധുനിക സംന്യാസിയും ആയിരിക്കും. എന്റെ ഒരറിവില്ലായ്മയേ!!!“

സോമദാസ്